Een 10 voor WBV Arnemuiden: “Bij ons zijn de huurders geen nummers”

Op het visitatierapport van Woningbouwvereniging Arnemuiden prijkte vorig jaar de ultieme 10 van de huurders. Een cijfer om trots op te zijn! SVWN-directeur Claudia Siewers spreekt met bestuursvoorzitter Louis van Mal en coördinator Piet de Vos van WBV Arnemuiden. Deze vereniging bestaat al 105 jaar; ze heeft 379 woningen in beheer. Dat betekent dat ze tot een van de kleinste WBV’s van ons land behoort.
 
Claudia feliciteert de heren met hun prachtige prestatie. “De hamvraag is natuurlijk: hoe dóen jullie dat, ervoor zorgen dat je huurders zo tevreden over jullie zijn?” Louis wil er wel als eerste op ingaan. “We hebben en houden met z’n allen een goeie en eenduidige focus, en willen een zo goed mogelijke woning bieden tegen een zo laag mogelijke prijs. We kennen onze huurders en vragen onszelf voortdurend af: ‘Wat hebben zij er aan als we die en die maatregel nemen?’ en ‘Wat zou ik zelf prettig vinden als ik in de schoenen van de huurder zou staan?’ (Lachend) Waarschijnlijk is Piet ook ons geheime wapen. Hij hoort als het ware bij de inventaris van WBV Arnemuiden; alle huurders kennen hem en zijn vier collega’s op kantoor.” Piet: “We staan inderdaad dicht bij onze huurders. Ik heb een dienstfiets en maak regelmatig een rondje langs onze woningen. Is er een klacht? Dan komt die rechtstreeks bij mij of bij onze onderhoudsman – die overigens net zo lang bij de woningbouwvereniging werkt als ik – binnen.” Zowel Louis als Piet huren overigens geen woning van de vereniging. “Dat zou een beetje raar zijn; alsof je je eigen waar keurt.”

Leden voor de huurderscommissie: lastig verhaal

In Nederland is een dertigtal XXS woningbouwverenigingen, die minder dan duizend woningen onder hun hoede hebben. Het gesprek gaat dan ook met name over de voor- en nadelen van een kleine wbv. Claudia: “Er wordt vaak gezegd dat kleine WBV's het gemakkelijker hebben dan grote, en als we kijken naar het rapportcijfer op met name ‘Presteren van belanghebbenden’, dan zou je dat ook denken. Klopt de veronderstelling dat jullie taak gemakkelijker is dan die van heel grote collega’s? Of je nu een kleine of grote woningbouwvereniging bent, voor beide gelden immers dezelfde regels en moet je aan dezelfde voorwaarden voldoen.” Louis stelt dat het voor een kleine organisatie als WBV Arnemuiden lastig is om binnen de kaders toch aan de gestelde eisen te voldoen. “Soms zitten hier vier of vijf accountants om onze cijfers te controleren; dat is in verhouding heel veel. Wat lastiger is voor een kleine club, is dat de vijver van huurders waarin je vist om in de huurderscommissie te gaan zitten, ook veel kleiner is. En dat is sowieso al een moeilijk verhaal; niet veel mensen willen of kunnen er tijd in steken. We hebben zelfs een externe persoon in de arm genomen die ervoor betaald wordt om huurders te enthousiasmeren voor de huurderscommissie. Verder is het zo dat huurders vaak niet rechtstreeks (durven te) zeggen wat ze op hun hart hebben, terwijl wij rechtstreeks in ons beleid opnemen wat hun wensen zijn.”

Betrokkenheid wordt gewaardeerd

Claudia: “Jullie grote betrokkenheid wordt op prijs gesteld door de huurders; zij gaven jullie immers een 10! Louis: “Fijn dat mensen tevreden zijn, maar liever hebben we dat méér mensen laten weten wat ze willen. Daarom is een van onze doelen om steeds weer te vertellen waar we mee bezig zijn, via een nieuwsbrief, de website, de regionale pers. We doen daar veel voor, meer dan strikt nodig misschien. En moeilijker nog dan een 10 te krijgen, is die 10 te houden. Er kan nóg beter afgestemd worden tussen huurders en ons. Dat is een continu en structureel proces.” Piet: “Wel jammer dat die 10 niet opgepakt is door de media. Misschien moeten we behalve laten weten wát we doen, ook meer reclame voor onszelf maken en vertellen hoe goed we dat doen…” Claudia: “We hebben het eerder geconstateerd in het interview met WBV Ons Doel: jezelf op de borst kloppen zit niet in jullie aard, maar zou best mogen; de hoge score is tenslotte je eigen verdienste!”

Uitvinden wat werkt en wat niet

“Ook al zijn jullie een kleine organisatie, dicht bij de huurders staan is niet vanzelfsprekend. Het is keihard werken! Is een kleine corporatie tegenwoordig ook een kleine community?”, vraagt de SVWN-directeur zich af. Piet geeft een voorbeeld van het ‘community-denken’ van WBV Arnemuiden. “We hebben op een gegeven moment voor containers in de wijk gezorgd waar de bewoners hun grof vuil in konden doen. Die was zowel bedoeld voor onze huurders als voor de koopwoningen. In de praktijk kwam het er op neer dat de bakken al vol waren tegen de tijd dat de huurders er hun afval in wilden doen! Toen hebben we de huurders voorrang gegeven. Ook hebben we bijvoorbeeld – zelfs met hulp van bestuur en wethouder - de tuinen van bewoners opgeknapt als buren zich daar aan ergerden. Dat liep een beetje uit de hand, iederéén wilde wel hulp! Maar je moet een beetje initiatief tonen, en erachter komen wat werkt en wat niet.”

Evenwicht

Claudia: “Hoe zit het met jullie samenwerking met de bestuurlijke organen? Is het voor kleinere woningbouwverenigingen een uitdaging om een vinger in de pap te krijgen bij de overheid?” “We hebben uiteraard regelmatig contact met de gemeente, net zoals we dat ook hebben met onze huurders en stakeholders. De samenwerking met de gemeente is goed, maar kan altijd beter”, is Louis van mening. “Ook in besturen in de provincie hebben we geen grote stem wat betreft leefbaarheid en duurzaamheid. We beseffen dat we zelf scherp moeten zijn op mogelijkheden. Denk bijvoorbeeld aan het versnellen van nieuw- en verbouwprojecten. Wat wij waarschijnlijk als voordeel hebben - en dat is niet per se omdat we klein zijn - is dat er geen specifieke ‘WBV Arnemuiden-wijken of -wijkjes’ zijn; koop- en huurwoningen liggen door elkaar. Dat zorgt voor een mooi evenwicht.”

Financiële zaken

"Bij ons zijn de huurders geen nummers. We helpen waar dat kan. Een paar jaar geleden hebben we een budgetcoach ingeschakeld voor mensen die een huurachterstand hebben. Niet iedereen is immers thuis in de wereld van huurtoeslagen en dergelijke. Huurders krijgen hun financiële zaken daardoor vaak weer op orde. We bieden hulp, maar zijn ook streng als dat moet”, besluit Piet. “We zijn er voor de huurders en doen gewoon ons ding. Onze bedrijfsvoering is degelijk, sober. We zijn bereid om het beleid te veranderen als dat nodig is, maar letten altijd op het budget. Tenslotte zijn we wel echte Zeeuwen hè…"

Louis van Mal werd zo’n veertien jaar geleden gevraagd voor de functie bestuursvoorzitter van WBV Arnemuiden. Hij heeft ruime bestuurlijke ervaring en runt zijn eigen bedrijf Modajac Financieel Advies & Interim management.

Piet de Vos is geboren en getogen in Arnemuiden, werkt al 28 jaar bij WBV Arnemuiden als coördinator en is er naar eigen zeggen ‘niet weg te branden’. Van Mal en De Vos maakten beide meerdere visitatiecommissies mee.